Vriend van de vreemdeling
Waarom zou ik boos op je zijn?
Vriend van de vreemdeling
we hebben niets meer dan onszelf
in ongeschreven woorden
onmisbare gesproken taal
troostend en zoekend
vriendschap, zielrelatie
en ze zijn op zichzelf geen waanideeën
omdat de realiteit anders laat zien
in dromen die een weegschaal beklimmen
voor het lied van de verloren vrouw
kan worden gehoord in de schemering nacht
je kunt nog steeds horen hoe ze lacht
jij hebt hetzelfde verlangen als ik
we zouden samen een brief kunnen schrijven
overwegen of we in een ander land kunnen leven
laat het vrije landschap over aan de kunstenaar
het is zo gezellig met jou in mijn dromen
alle drukte is gelukkig ver weg
aanraking is een droomwereld in de toekomst
er is nog een lange weg te gaan
om de ontevredenheid te verlaten
volg gewoon die onbekende rivier
die ik toen tekende in het lenteveld
je zal vanaf nu altijd bij me zijn
en vergeet die vervelende vrouw weer
er is wat troost in het voorbijgaan
in de vergankelijkheid van een ongedwongen groet
Ik kan het me bijna niet voorstellen
dat je het stiekem met iemand anders doet
we hoeven niet terug naar toen
de zwerver was vaak eenmalig
Ik verlang niet meer naar een kus
je bent altijd te trots en hebzuchtig
troostend en zoekend
nieuwe precedenten, een schone, opgeruimde lei.
© mobar