Hart
Het diepste houd ik van hem over,
wat ik zeg verzwijgt zijn taal.
Hij draagt zijn hart in mij
het haast mij dagelijks voort.
Wij praten en hij knikt bij nee,
hevig verkeerd. Drank zuipt hem op.
Om oude grappen lacht hij nog
de lach die ik verstop.
Later staat hij scheef
voor zijn huis en wuift altijd.
Ik rijd mij gehaast van hem weg,
hij slaapt al in mijn hoofd.
Bernard Dewulf
Na zons-ondergang aan zee
Zonne stervend zonk in zee,-
en een wijde wade spreidde
op de brede kimme neer
't wolkenheer.
Eenzaam ruist de duistre zee,-
langs der duinen ruige kruinen,
als met droeve dodenklacht
zucht de nacht.
Eenzaam, eenzaam ruist de zee,
slaat de kuste zonder ruste,-
moeder aarde ligt alom
doods en stom.
Op het woelend vlak der zee
wislend dansen kille glansen-
starre lach der dode maan
staart mij aan.
Dreigend, dreigend druist de zee!-
'k Zie een grijze nevel rijzen-
komt uit 't grote zonnegraf
op mij af!
Red mij, red mij van de zee!
Red mij, aarde, die mij baarde!-
Vaal-gewiekte oneindigheid
naderschrijdt!-
Van 'de passielooze lelie' waarbij zijn opgenomen de "Enkele verzen"(1901)
Schrijver: Frederik van Eeden
15 augustus 1970
Eens zal ik gaan
tot waar de Ongeschonden Roos voor eeuwig bloeit,
en schouwen in Haar hart, tot waar de zee van bloed
zwart wordt van diepte: Mysterie, van Zichzelf gedragen,
dat uit Zichzelf geboren wordt.
Schrijver: Gerard Reve