Beroemde arbeider

 

In de nacht was jij verschenen

om aardappels te rooien

rond het hart van mijn buikland;

Droomde een leven:
langs de kustlijn, blauwe huizen, heldere lucht

zag het schuimen van de golven
zand dat waaide, spelende kinderen
vliegers op drift, zwevende meeuwen

droomde de duinen, de zon en boten
vol adem in leven, verlangde vakantie
nooit meer voorbij
droomde een leven:
aan de kust onder helderblauwe hemel

maar er lag geen zee naast niemandsland
er was geen horizon achter de rivieren

het dorp lag aan de kust van mijn dromen

vernuftige landarbeider, attente werkman

de kust lag aan het dorp van mijn dromen

beroemde arbeider, het landschap

had haar oorsprong rond jouw voeten.

 

 

 

 

---

 

 

Reacties op gedichtenfreaks:

28 december 2017

Mooi geschreven Mobar!

Verlangen? Melancholie? Mooi geschreven!

Mooi geschreven, Mobar. Dromen moeten niet altijd ver gezocht worden.

 

• Vorige
• Volgende