Beroemde arbeider
In de nacht was jij verschenen
om aardappels te rooien
rond het hart van mijn buikland;
Droomde een leven:
langs de kustlijn, blauwe huizen, heldere lucht
zag het schuimen van de golven
zand dat waaide, spelende kinderen
vliegers op drift, zwevende meeuwen
droomde de duinen, de zon en boten
vol adem in leven, verlangde vakantie
nooit meer voorbij
droomde een leven:
aan de kust onder helderblauwe hemel
maar er lag geen zee naast niemandsland
er was geen horizon achter de rivieren
het dorp lag aan de kust van mijn dromen
vernuftige landarbeider, attente werkman
de kust lag aan het dorp van mijn dromen
beroemde arbeider, het landschap
had haar oorsprong rond jouw voeten.
Reacties op gedichtenfreaks:
28 december 2017
Mooi geschreven Mobar!
Verlangen? Melancholie? Mooi geschreven!
Mooi geschreven, Mobar. Dromen moeten niet altijd ver gezocht worden.