Het verbloemde hart
Juiste antwoorden ontbreken
tussen blinde muren die barsten
gesloten ramen zijn geen schilderijen
achter dove deuren die sluiten
bomen hebben meer vragen
dan eenzame huizen
boven kelders vol ongelezen boeken
de vileine goden verzoeken
je brengt het verbloemde hart
naar de zomer van de antieke boom
bij het bloemengraf in doodse stilte
deze friswarmte lentedag
in maagdelijke genegenheid omhelst jouw natuur
als een gedicht in een heldere brief
het zonnelicht op de kerkhof bodem
in het antwoord van jouw droom
is het buiten in de wereld
eindeloos
als een mysterie zonder vragen.
© Violette Z.
Fictie – herzien – circa 2016