Concrete wildernis
Alleen in de betonnen wildernis
van de grote stad en haven van de wereld
hij gebruikt de stille taal van de dichters
om de bomen in hun schaduw te vertrouwen
bliksem afleiden van achterdocht
argumenten van de pratende menigte
die dieren niet als gelijken tolereren
met hun onschuldige woede
als ze door de stad dwalen
alleen met zichzelf tussen de stenen
hij hoort hoe de vlinders huilen
hoe de tijgers naar de wolken staren
de laatste leeuw brult met felle gebaren
hij ziet de rimpels in het water
hoor de geluiden van de nacht
de toekomst is een zorg voor later
hij houdt de wacht met de maan vannacht.
© mobar