Wolkenblauw
Mijn grootste zwakte ooit was weldadig
toen ik je liefhad in het wolkenblauw
achter de horizon van vergeten dagen
in het daglicht was je een vlinder
fladderend van euforie naar vreugde
in de nacht een mot die niet deugde
we maakten er mooie jaren van
televisie en internet in de ban
mijn hart verjeugdigde zich steeds
in klankkleur van het wolkenblauw
geuren – blind en orgel – doof
volledig verslaafd aan het liefdesgeloof.
Samen dromen in het wolkenblauw.
© mobar
fictie – dromen – herzien