Innerlijk licht
Er stromen rivieren rond jouw naïviteit
het is zomer, je roept vriendelijk om een ober
want in jouw gedachten is het al oktober
je vraagt vriendelijk om innerlijk licht
alsof zwaartekracht niet meer bestaat
weemoedig meewaait met de wind
nu mooie woorden zijn verdwenen
je glimlacht voortijdig naar een kind
rozen bloeien sober, je voelt je onbemind
over wat het leven je aan diepte bracht
de blauwe horizon heeft nooit gelogen
het innerlijk licht wordt zwaar gewogen.
04 mei 2016
Mooi verwoord, dit innerlijk licht! Sterkte gewenst!
Wauw.
Wat een diepte.
Prachtig gedicht