Une saison en enfer is het enige werk dat Rimbaud tijdens zijn leven heeft gepubliceerd.
Het bestaat deels uit poëzie en deels uit proza. Waar het werk precies over gaat is niet zo eenduidig.
Aan de ene kant is er duidelijk de stormachtige relatie tussen Verlaine en Rimbaud in te lezen. Aan de andere kant is het ook perfect mogelijk om de twee hoofdfiguren (de dwaze maagd en de helse bruidegom) te zien als metafoor voor de tweestrijd van de dichter die getroubleerd is door twijfels: kiest hij voor het pad van de ziener of staakt hij zijn pogingen en keert hij terug in de normale wereld?