De stad Amsturia in 2021
Voorjaar 2021 Oosterparkbuurt
Geschreven door MobarOosterparkbuurt circa 2014
Ik woon in de directe nabijheid van het Oosterpark in Amsterdam. Vanmiddag liep ik langs het indrukwekkende herdenkingsbeeld ter nagedachtenis van de slavernij.
De mensen, veelal afkomstig uit de voormalige kolonie Suriname, die hier om de hoek in het Oosterpark ieder jaar bij het monument ter nagedachtenis van de slavernij hun eigen verleden herdenken, hebben een stem gekregen. Naar elkaar luisteren en begrip tonen, dat is ook beschaving. De maatschappij verandert voortdurend, de bevolkingssamenstelling ook.
We lopen ook niet meer op klompen of rukken koppen van ganzen af. Vrouwen hebben inmiddels het recht om te stemmen, er worden geen heksen meer verbrand.
Het is hier een bonte mengelmoes van culturen, dat is de grote stad, klein in het grootse, en groots in zijn kleinheid. Dat is al sinds de gouden eeuw zo, toen de scheepvaart in Amsterdam zijn gouden jaren kende.
Matrozen uit Spanje, havenarbeiders uit Italië, matrozen uit Rusland, het is eeuwenlang niet anders geweest.
Ik woon in de directe nabijheid van het Oosterpark in Amsterdam. De buurt waarin ik woon is zelfs naar dit park genoemd, de Oosterparkbuurt. Er zijn ook drie straten naar dit park genoemd, de eerste -, tweede – en de derde Oosterparkstraat.
In één van de zijstraten is er een kringloopwinkel, kringloopwinkel de Lokatie. Het is een winkel waar ik vaak even een kijkje ga nemen, niet eens om er iets te kopen, maar gewoon uit nieuwsgierigheid naar wat er aan nieuwe, oude spullen is binnengekomen. Er staan dikwijls meubels die je bij andere winkels niet tegen zal komen. En van de meeste spullen, dingen, hebben ze maar een of twee exemplaren, en niet een hele kastplank met precies dezelfde dingen zoals bij de bekende winkelketen Blokker of bij de Xenos. Het is prettig om even tegen een onbekende bekende te klagen dat zelfs de prijzen bij de kringloopwinkel de spuigaten uitlopen, om dan vervolgens weer op een leuk gebruikt doosje, kistje of vaasje te stuiten. Of een bierglas uit Turkije waar wat meer ruimte in is voor het bier.
De meeste spullen hebben wel een verhaal achter zich, en dan niet van hup van de lopende band in een doos en uit het karton op de plank, maar bacteriën en vieze handen, alles wat het vrijgezellenleven zo levendig maakt.
Ik heb inmiddels elf boze beertjes mokken om koffie uit te drinken, twee Turkse bierglazen voor bier of limonade, een bloempot voor een verdraagzame kamerplant, een zwarte vaas voor witte droogbloemen, een kistje voor potloden die niet meer de volledige lengte hebben, een blikje voor de punaises van het prikbord, een schilderijlijstje dat als spaarpot is te gebruiken, en een ronde, geel met blauwe aardewerken pot voor zakdoeken.
In de Oosterparkbuurt in Amsterdam waar ik sinds januari 2012 woon op de eerste etage van een oud pand met hoge plafonds, is niet ver van mijn woning kringloopwinkel de Lokatie gevestigd. Sinds kort heb ik daar de boekenafdeling ontdekt, toegegeven een beetje laat voor iemand die zelf aan het schrijven onderhevig is, maar ik had mijn handen vol aan de mokken – en bordenafdeling, op zoek naar mokken en borden om mijn keukenservies compleet te krijgen.
En naar kleding, want de textiele kledij in de gangbare winkelketens zijn of te duur, of onder nare arbeidsomstandigheden gemaakt, door onderbetaalde knechten, die hun leven in de waagschaal zetten, om ons van onderbroeken te voorzien.
Op de kledingafdeling werkt een laconieke travestiet, zijn of haar specialiteit is het aanspreken van jonge blonde Duitse toeristen, die op zoek zijn naar tweedehandsschoenen. Ze vertelt er meestal een heel verhaal om heen, aangestoken door haar eigen lach, met als resultaat dat er niemand meer iets koopt. Ik kocht er ooit twee zomerbroeken, tijdens de hittegolf van 2012.
De boeken kosten vanaf vijftig eurocent voor de hele dunne boekjes tot meerdere euro’s voor de dikkere boeken. Ik vind het leuk om af en toe wat titels te bekijken, er staat helaas weinig op het gebied van de dichtkunst tussen. Veel non-fictie boeken over de breikunst, haken of punniken, tips voor de aanleg van een verzameling kamerplanten, goed bedoelde adviezen voor de verzorging van twintig verschillende soorten varens. Een tamelijk dik boek over de valkuilen in de psychiatrie. Hoe bezie ik het opperwezen zonder vrees.
Een boekje over oud Hollandse boten, het zelf vervaardigen van klompen. Vijftien stamppotten met de verschillende soorten Hollandse kaas in verrassende nieuwe variaties. Nuchtere ontdekkingen op mijn reis naar Venetië. Veertien onverwachte toepassingen met pindakaas, het handige knopenboekje. En: Zelf gordijnen maken voor de beginnende slaapwandelaar.
Per toeval stuit ik op een boekje over de popmuziek: Popstukken geschreven door de voor mij onbekende schrijver Bert Jansen uitgegeven door uitgeverij Bert Bakker. Hij was van 1976 tot 1979 werkzaam als freelance journalist bij de Haagse Post. Naast leuke vlot geschreven korte verhalen over onder andere Bob Dylan, Neil Young, Steve Miller en Van Morrison, begint er op bladzijde 121 een verhaal over Linda Ronstadt, de mystieke zingende prinses uit mijn jeugdjaren. “De geest van een kind in het lichaam van een vrouw” is de titel van het hoofdstuk. Alhoewel ik zelf als kind niet onaardig kon zingen, tot grote ergernis van mijn broers, heb ik geen enkele neiging mij met de grote entertainers van deze aardkloot te vergelijken, maar hoe meer ik lees over deze zingende dame uit de Verenigde Staten, hoe meer ik herken in wat ze vertelt.
Uiteindelijk blijft er niets over dan de verlatenheid van liefde. Ik zoek onmiddellijk een oude cassettetape op, om haar muziek weer eens te horen. Even later klinkt het in mijn woonkamer.
“It’s so easy to fall in love, it’s so easy to fall in love.”
“Desperado why don’t you come to your senses.”
Oosterparkbuurt Amsterdam voorjaar 2021
Begin dit jaar ben ik terug verhuisd naar mijn gerenoveerde woning. Ik heb nu een grotere zolder en een vernieuwde badkamer en keuken.
De kringloopwinkel is een aantal jaren geleden naar de eerste Oosterparkstraat verhuisd en lange tijd gesloten geweest vanwege de corona regels.
In de jaren voor de verhuizing naar mijn tijdelijke wisselwoning zijn er veel schilderwerken naar de kringloopwinkel gebracht.