Het is zomer in Amsturia. Joop van Teil heeft een werkstraf gekregen, vanwege de baksteen door de ruit van de psychiater Peter Mankhuizen. Twee dagen werken in dierentuin “ De Blauwe Bever “. Zijn leven kent hevige dalen en hoge pieken. Hij is naar een tentoonstelling geweest, met geschilderde portretten gemaakt door een oude bekende, Alfons Bortano. Hij is er inmiddels achter dat Alfons de dubbelganger van de onbekende kunstenaar Mobar is. Er zaten ontroerende portretten tussen, maar ook werk dat hem helemaal niets te vertellen had.
Anita Dalstraat heeft in een emotionele bui aan rechercheur Emanuel Zwarteveen bekend, dat ze Jeannette heeft gewurgd, maar ze houdt vol dat het een ongeluk was tijdens het seksspel genaamd wurgseks. “ Emanuel, ik heb het gedaan, ze is gestikt, ze was als een vriendin voor mij, als ik eenzaam was ging ik naar haar toe, voor de spanning, maar ook voor haar warmte. Maar ze werd snel koud, ze bewoog niet meer, we zijn te ver gegaan in het spel. Opeens vielen haar ogen dicht en hoorde ik gerochel, maar het was al te laat, ze was dood, ik kon haar niet meer reanimeren, en toen ben ik weg gegaan, en heb haar daar achtergelaten, op haar bed, gestikt in ons spel. Ze was mijn meesteres, ik moest haar wurgen. Zij gaf mij de opdracht het te doen.” Tranen lopen over haar wangen. Ze wordt meegenomen naar het politiebureau. Een rechter gaat zich over de zaak buigen, ze is in voorlopige hechtenis genomen in afwachting van het vonnis.

Jeroen Splinterman, de boekenverkoper uit de Percussiestraat begint steeds duidelijker te merken dat zijn gevoelens voor zijn collega Astrid Blaamsnit geen gewone gevoelens meer zijn, maar aardig opschieten in de richting van verliefdheid.
Violette Zandheuvel is verheugd dat ze een boekenbon heeft gewonnen met de gedichtenwedstrijd van boekenwinkel “ De Androgyne Hamster.” In een oude wijk in Amsturia Oost begint de onbekende dichter Mobar Vorstkasteel aan een gedichtenreeks over de zomer in de stad.

Het is druk in de stad, de toeristen zijn massaal gekomen om de prachtige gebouwen en parken van Amsturia te bezoeken. In het Silvanapark staat een blinde muur waarop mensen zelf geschreven gedichten achterlaten. Er zijn tientallen gedichten te lezen. Ergens in een hoekje is een gedicht van Mobar geschreven. Naast het gedicht heeft iemand een maan getekend.
Jeroen Splinterman loopt door het park en leest het gedicht. Hij ziet de naam Mobar, er begint een lichtje bij hem te branden. Een gevoel van diepe sympathie overvalt hem. Wat zijn het toch mooie mensen die dichters. Jeroen is in een optimistische stemming. Hij is blij dat hij een antwoord heeft gekregen van de beroemde schrijver James Absurdy. Het is een uitvoerige in het Engels geschreven brief. Jeroen gaat zijn best doen om deze brief in goed Nederlands te vertalen. Want het is de bedoeling dat het als een pamflet in de winkel komt te hangen. De titel is: 

 

 “ I am James, an introduction in the art of being free.” 

 

Het is zomer en behoorlijk warm in de dierentuin van Amsturia.

 

Joop is bezig met zijn taakstraf in dierentuin de Blauwe Bever.  De gorilla's houden daar wel van, maar Joop vindt het maar vermoeiend. Hij loopt nu al een uur te sjouwen met olifantenpoep. Het wordt in kleine emmertjes gedaan en verkocht aan bezoekers, de vegetatie in de tuin schijnt er ernstig van te groeien. De olifantenpoep gaat als warme broodjes over de toonbank.
En olifanten poepen behoorlijk veel, dus het is een leuke bijverdienste voor de dierentuin. De chimpansees vinden het ook leuk dat Joop in de dierentuin is voor zijn taakstraf, ze vinden het erg grappig om hem met bananen te bekogelen als hij langs de kooi loopt met een kruiwagen vol olifantenpoep.
Nog een halve dag denkt Joop wanneer er een halve dag voorbij is.
In de middag moet hij sierplanten planten in de borders rond te kooien.
Alle bezoekers kunnen aan zijn hesje zien dat hij een taakstraf aan het uitvoeren is.
Oude dames lopen roddelend voorbij. Hij probeert zoveel mogelijk van de dieren te leren. Hij bestudeert het gedrag van de leeuwen. Hij let op hoe de krokodil zich gedraagt. En de ijsberen en de giraffes. De dieren zijn eigenlijk veel leuker dan de mensen.
Als het avond is, blijkt Joop van Teil zo moe van alle indrukken dat hij in een droomslaap valt.

 

 

 

 

 

 

 

Ga naar boven