Mijn zachtaardige ik
Ik ben op zoek naar mijn zachtaardige ik. De liefde houdt zoveel beloftes in zich, dat ik eindelijk mezelf kan zijn. Ik verlang al meer dan zes maanden naar jou en jij weet het telkens weer te voeden. Het heeft me als man veranderd, zo pril steeds aan de liefde te proeven, maar het nooit helemaal voltooien dat verlangen van mijn ik. Je vraagt naar intieme details, die kan ik je niet geven. Alles wat je van mijn bestaan weet is mijn leeftijd, het is zo naamloos wanneer de liefde slechts een verlangen is.
Ik probeer niet op te geven, voor hoop is het immers nooit te laat. Er is een heleboel wat ik moet afleren. Ik kan de dingen nu beter loslaten, de emoties bij een ander laten. Maar ik kan niet ontkennen dat ik opgewonden wordt, wanneer ik jouw stem hoor in de nacht. Het maakt me angstig dat ik zoveel mogelijk mezelf kan zijn omdat jij dat van me verlangt en jij hebt alle teugels in handen. De snaren van mijn gevoelsleven. Jij bent mijn liefdesinstrument. Tegenstellingen ruim ik uit de weg. Jij wilt niet dat ik onderdanig ben, maar ik adoreer je, je bent zo jong en geil, zo vol verlangen. Ik wil het wel nachtenlang met je doen. Als ik jouw lippen zie, de blik in jouw ogen.
Je stelt mij vragen over mijn innerlijk. Ik durf me niet zomaar bloot te geven. Er is nog voldoende tijd voor de liefde. Laten we eerst vrienden worden, dan zien we wel verder. We weten maar weinig over elkaar. Jij weet eigenlijk meer over mij dan dat ik weet over jou. Je wilt me auto leren rijden, omdat ik mijn rijbewijs niet heb, maar ik heb al wat gedronken. Je komt toch niet opdagen. Het is veel te ver over de snelweg. Je hebt niet naar mijn huisnummer gevraagd. Opgewonden van mijn stemgeluid word jij, omdat ik onbevangen ben en de melancholie van het humeur niet schuw. Je wilt me het liefst levend verslinden. Je vindt me knap, je wordt helemaal dol als je mijn foto’s ziet. Bij mij is het nog erger wanneer ik naar jouw plaatjes kijk. Het is onmogelijk dat een man zo knap kan zijn. Ik kan jouw schoonheid nooit kwetsen. Het is te vitaal, te mannelijk brutaal. Het nodigt uit tot dansen, samen dansen in de nacht.
Misschien ben ik een open boek, omdat jij dat wilt omdat je niet graag over jezelf vertelt. Maar dat maakt me niet minder nieuwsgierig. Ik wil alles over je weten, maar alleen hetgeen dat jij aan mij kwijt wilt. Ik kan je nergens toe dwingen. Mijn innerlijk gewillig, bereidt tot liefhebben, blijft mijn innerlijk en het jouwe blijft jouw innerlijk.
Ik ben op zoek naar mijn zachtaardige ik, maar ik heb een zachtaardige jij gevonden.
Ik ben op zoek naar mijn zachtaardige ik. De liefde houdt zoveel beloftes in zich, dat ik eindelijk mezelf kan zijn. Ik verlang al meer dan zes maanden naar jou en jij weet het telkens weer te voeden. Het heeft me als man veranderd, zo pril steeds aan de liefde te proeven, maar het nooit helemaal voltooien dat verlangen van mijn ik. Je vraagt naar intieme details, die kan ik je niet geven. Alles wat je van mijn bestaan weet is mijn leeftijd, het is zo naamloos wanneer de liefde slechts een verlangen is.
Ik probeer niet op te geven, voor hoop is het immers nooit te laat. Er is een heleboel wat ik moet afleren. Ik kan de dingen nu beter loslaten, de emoties bij een ander laten. Maar ik kan niet ontkennen dat ik opgewonden wordt, wanneer ik jouw stem hoor in de nacht. Het maakt me angstig dat ik zoveel mogelijk mezelf kan zijn omdat jij dat van me verlangt en jij hebt alle teugels in handen. De snaren van mijn gevoelsleven. Jij bent mijn liefdesinstrument. Tegenstellingen ruim ik uit de weg. Jij wilt niet dat ik onderdanig ben, maar ik adoreer je, je bent zo jong en geil, zo vol verlangen. Ik wil het wel nachtenlang met je doen. Als ik jouw lippen zie, de blik in jouw ogen.
Je stelt mij vragen over mijn innerlijk. Ik durf me niet zomaar bloot te geven. Er is nog voldoende tijd voor de liefde. Laten we eerst vrienden worden, dan zien we wel verder. We weten maar weinig over elkaar. Jij weet eigenlijk meer over mij dan dat ik weet over jou. Je wilt me auto leren rijden, omdat ik mijn rijbewijs niet heb, maar ik heb al wat gedronken. Je komt toch niet opdagen. Het is veel te ver over de snelweg. Je hebt niet naar mijn huisnummer gevraagd. Opgewonden van mijn stemgeluid word jij, omdat ik onbevangen ben en de melancholie van het humeur niet schuw. Je wilt me het liefst levend verslinden. Je vindt me knap, je wordt helemaal dol als je mijn foto’s ziet. Bij mij is het nog erger wanneer ik naar jouw plaatjes kijk. Het is onmogelijk dat een man zo knap kan zijn. Ik kan jouw schoonheid nooit kwetsen. Het is te vitaal, te mannelijk brutaal. Het nodigt uit tot dansen, samen dansen in de nacht.
Misschien ben ik een open boek, omdat jij dat wilt omdat je niet graag over jezelf vertelt. Maar dat maakt me niet minder nieuwsgierig. Ik wil alles over je weten, maar alleen hetgeen dat jij aan mij kwijt wilt. Ik kan je nergens toe dwingen. Mijn innerlijk gewillig, bereidt tot liefhebben, blijft mijn innerlijk en het jouwe blijft jouw innerlijk.
Ik voel je dikwijls in mijn dromen, dan ben je dichterbij dan je bij mij kunt zijn. Dat is een diep en puur verlangen van twee mannen die iets hebben om van elkaar te houden. Wat je mij hebt gevraagd is een droom in een droom. Dat wonderlijke lichaamsdeel speelt al maanden een rol in mijn dromen.
Alsof we samen weten dat het leven door dalen en groot hoogtes gaat in die vertrouwde liefdes-zucht van de romantiek.
Het is niet symbolisch, zelfs niet exemplarisch voor het geluk. Het is gewoon hoe wij samen moeten strijden om de vooroordelen teniet te doen. Want mensen zullen toch gaan denken, wat moet die jongere donkere schoonheid met die al wat oudere grappige man.
Je wordt meer en meer opgewonden van mijn stem, maar de twijfel is te groot. Je bent bang dat je mij op gaat eten.
Je bent een roofdier in de nacht.
Je bent een roofdier in de nacht.
Je stelt mij vragen over mijn uiterlijk. Maar ik zal ze jou niet geven. Ik ben uit onzichtbaarheid geboren en ik zal altijd onzichtbaar blijven. Ik ben gestorven in de oorlog maar in gedachten blijven leven. En nu val ik iedereen lastig die niet in de liefde gelooft. Maar ik ben eigenlijk geen lastige man. Ik hou van eenvoudige dingen zoals seks en patat. En ik geloof dat ons land ooit wereldkampioen voetbal wordt. Maar voorlopig heb ik het even met de mensheid gehad.
Ik hou eigenlijk meer van de dieren. Die komen dikwijls wat beschaafder dichtbij. Al moet je ze ook niet allemaal over een kam scheren. Generaliseren doet zelfs de dierenwereld geen goed.
Een tijger is niet hetzelfde als een kale poes. Een dier toont niet altijd voorspelbaar gedrag.
Ik zal je alles over mijn innerlijk vertellen, zodra je erkent dat ik mijn droom mag voltooien.
Ik ben op zoek naar mijn zachtaardige ik, maar ik heb een zachtaardige jij gevonden.