Gezonken schip

Het noodlot reeds beklonken
de bemanning telkens dronken
de kapitein verlaat de kroeg
een oceaan ligt voor de boeg

het huwelijk moest stranden
niet bestand tegen de golven
thuisgebracht naar verre landen

in de kajuit daar juicht het leven
schuimend bier en schaamhaar
aan de geschiedenis gegeven

rond de mast schreeuwen de eeuwen
in de verte vliegen meeuwen
die in vrijheid verder leven

het schip reeds lang gezonken
laat nu zijn eigen diepte lonken
in de verdronken stad bezweken

wijsheid dient als voer voor leken.

© mobar