Vrij naar vrolijke liefde
In de heimweehut van klein verlangen
viert de woorden-zwerver
momenten van bezinning:
Hoe het droompaleis betreden?
De rode loper voor de nauwe ingang.
Er staat een vrolijk briesje
wie zingt over liefde?
Er klinkt een olijk liedje
we laten elkaar vrij
uitspreken
dromerige prehistorische mensen
zijn we geworden?
Aan de oevers van rivieren
in doen en laten.
Ik laat je eindelijk gaan
in je dunne stilte
een dief steelt je woorden
laat je veren zien
aan de blote kont van een bestuurder
en die noemt je een verrader
maar ik weet toch van jouw vlag vertoon
de afgunst van jouw afstammelingen
jij belt een psychiater
neemt afscheid van de nacht
en gaat vrij naar vrolijke liefde
om de liefde te beminnen
met die natte zendmast
in het schijnsel van het duisterlicht.
© mobar.