Zullen we daten

Als het eenzaam bed
alweer een intiem eiland
is, te midden van diepe vertellingen
innerlijke vrede, en genoegen
van een groot verlangen

beukende golven tegen de kade
de oevers van het liefdesland

het lijkt alsof hij tijdloos minnaar is
alle liefde in het intieme fortuin
van een lucide droomwereld

zullen we daten fluistert zij virtueel
alsof hij meer weet over de liefde

dan zij die telkens van naam verandert
alsof een enkele naam niet voldoende is

voor hetgeen zij in haar verlangen wil weten
de wereld niet rond maar vierkant lijkt
op het eiland hier alleen in niemandsland
verlangt ze in het matte duister
naar de mystieke signalen van zijn zendmast

ja, laten we daten laat hij haar weten
om even het alleen zijn te vergeten
misschien later, ze wil hem niet vergeten.




 © mobar