Makker


Vannacht ligt hij 
in het wildste landschap
grote voeten 
tot verhoogde dijken
zijn mooie hoofd 
met haar wilde struiken

zijn onderbroek 
een meter naar beneden
stoere benen 
slanke tot woelige zee
en in gedachten is 
zijn wil onverschrokken
woest zijn dierlijke blik 
maar nog steeds zachtmoedig

vannacht kwam hij rustig naar bed

zacht strelen in rustige dromen
hij blijft
besloot hij gisteravond
onder het maanlicht zijn gezicht.
 

 

© Hector Havermout

 

 

 

Add comment