Makker Vannacht ligt hij in het wildste landschap grote voeten tot verhoogde dijken zijn mooie hoofd met haar wilde struiken zijn onderbroek een meter naar beneden stoere benen slanke tot woelige zee en in gedachten is zijn wil onverschrokken woest zijn dierlijke blik maar nog steeds zachtmoedig vannacht kwam hij rustig naar bed zacht strelen in rustige dromen hij blijft besloot hij gisteravond onder het maanlicht zijn gezicht. © Hector Havermout