Vriend van de zeewind

Even spatte de heldere zon open
omdat herfst nog aan liefde dacht
in de intensiviteit van het verlangen

het was lang geleden in een geschiedenis
dat ik de latente najaarsbloesem had geproefd
in het dorp aan de kust van ons kikkerland

zintuigen die ik had gekregen
door mijn immense heimwee
naar tijden die vervlogen leken

ik liep met je mee
hand in hand, samen vrolijk
door het oorspronkelijke bos
in de duinen waar ik zeewind voelde

bloesemvrouwen lieten woeste winden
waaien over verlaten landerijen

ik had je lief gehad horizonvriend
toen ik op de grijze wolken liep

maar alles bleek vergankelijk
in de grauwe waas
van een grijnzende
hypocriete maatschappij

die werkelijk alles wat
in hun ontloken ogen minder was
in een illusie liet creperen

geen enkel verschil
tussen kaviaar en de Hemaworst

en of het niet wat minder kon
zou ze een worst wezen

alles werd steeds platter
als je de media geloofde

horizonvriend je nam
mijn glimlach naar de zon

zodat we konden dansen rond de muze
van goede smaak, eenvoudig geluk

alles wat verloren moest gaan
ging verloren in dromen
vriend van de zeewind
geen kust die jou een zoen gaf.


 


© mobar. Dit werk blijft te allen tijde eigendom van de auteur. Zonder zijn/haar toestemming mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen.
 
 
 
 
 
 
 

© mobar. Dit werk blijft te allen tijde eigendom van de kunstenaar. Zonder zijn/haar toestemming mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan bekijken.    
Add comment