Duisternis

Duisternis, ik weet het
er is zoveel over getwijfeld
ik kon de ingang niet vinden
was in de worsteling te wrang
voor eenzijdig niet beminnen

en ik hield het beetje licht ook vast
in mijn grijpgrage vrouwenvuisten
vol onbegrip, maar met vertrouwen
dat onze vergissing niet blijvend was
of weg zou kwijnen in de tussentijd

ik hield immer jouw verstand stevig
omdat je hersens ook kunt beminnen
en prille liefde zonder na te denken

vlees noch vis is.

Schrijver: Esther Bevillia