Stiltelicht

Er valt in mij een stilte
die ik niet kan duiden

alsof het allemaal voor niets is geweest
een ingewikkeld vragenspel, onwerkelijk
niets vermoedende onwetendheid

alles achterhaald door het kwaad
op zoek naar een werkelijkheid
omdat antwoorden nooit komen

– adem zuurstof, vitaliteit
die ik haalde uit het rouwproces
uit het verwerken van jouw dood
mystieke mist rond jouw graf verschenen –

Ik zie je telkens in een ander stiltelicht
tegenwicht voor mijn lucide dromenland.

Schrijver: Violette Zandheuvel