Zwartoog

Stilte beweegt in stilte
sober in zichzelf gekeerd
leegte daagt leegte uit
veroordeeld tot niets.

Weemoed
zichtbaar
melancholiek
verblijft in
een brief.

Neem de heldere zon
desnoods de slapende maan
zeg je in verlaten taal
die zich uitstrekt
aan de horizon.

Het zwartoog kijkt

in leegte van een afstandelijk hart
woorden zijn geen daden
daden vergeten woorden

van de onbesproken zomer
die eenzaam in jouw herinnering ligt

Onder een zinderend zonlicht
niet langer in dromen verkrijgbaar

blind geworden in tijd
door liefde en vergeten lust
vergankelijk en eenzaam
kijkt het zwartoog in de leegte.

Ontmoet de leegte in niets het zwartoog.

Schrijver: mobar