Wintertuin

In de sombere wintertuin
zie ik onzichtbare dieren

nog voor het regenen
in een droom verdwijnen

er blijft een grijze wereldtaal
aan de veel te diepe afgrond

van mijn geheugen hangen
om stille getuige te zijn

van het feitelijke
mezelf zijn tegenover jou

ontluiken de eerste bloemen
alsof het nooit winter is geweest

er zit een zingende mus
bij het oude graf van mijn kater.

Schrijver: Jeroen Splinterman