Avondschildering

Ze blijft niet in een woordbetekenis
ontheemde droombeelden
van prachtige voorbereidingen
de zon daalt in haar sprookjeswereld
van spreektaal en intieme ontboezemingen


haar ademlucht van zuiverheid
de dag voorbij, de maan verschijnt
bloemen gaan slapen, vogels zingen afscheid
maar ze voelt zich blauw en onbeholpen
in de wandelgangen van haar eigen geluk


het kleine circus van levendigheid
wanneer ze terugkeert in haar bed
waar veel eerder de droom is begonnen
twee wortels aan dezelfde boom
zonder spiegelbeeld geboren.

Schrijver: Violette Zandheuvel