Hoogtijdagen van de zomer

Ik beadem droef de stilte
op jouw graf met de hortensia
die blijft zwijgen over regen

door mijn vrienden onherkenbaar
loop ik langs oeverloze gewoontes
van de rivier met haar onstuimigheid

licht met ongekende duisternis
passeer je in de schaduw vol empathie
voor het leven in geestelijke ruimte

alsof afstand naar werkelijkheid
bestaat uit twee werelden
beleef ik een rustige vorm van verdriet.

Schrijver: Violette Zandheuvel