Ik was jouw schaduw

Het stemt mij verdrietig
dat ik nu moet lezen
dat jij in jouw stilte bent verdwaald
stille vriend als een schaduw
ik volg je, ik volg je
 
Zie hoe je wandelt langs de oude rivier
in jouw hoofd verloren vriendschap
hoe het moest gaan en is voltrokken
ik ging weg, steeds verder weg

Er vaart een schip op weg naar nergens
de nachtvracht varend op het water
wie is de stille getuige
 
Je voelt hoe dromen zijn verdwenen
glimlach die op haar lippen lag
dauwdruppels glinsteren op tepels

De enige droom voor het zoete hart
in binnenste, het allerdiepste binnenste
 
omdat je wandelt langs de Sturia
in jouw hart verloren vriendschap

hoe je ooit droomde dat alles anders was
maar de droom werd nooit begrepen
 
zie hoe je wandelt langs de Sturia
daar gaat de droom, daar vaart het schip

vriend van de Sturiarivier, heldere kameraad
daar gaat de nachtvracht naar het niemandsland

stille vriend, het stemt mij hoopvol
dat ik nu moet lezen
dat je in jouw stilte bent verdwenen

ik was jouw schaduw, ik was jouw schaduw.




 
© mobar.