Mystieke vogels
 
Een zwerm witte meeuwen
vloog boven de zee op zoek naar vis
 
het had iets vertrouwds
om van eenvoudige komaf te blijven
wanneer de liefde tegenstrijdig was
 
meer spreeuwen dan zij tellen kon
verzamelden zich boven de hoge kerk
vol onbezonnen kinderdromen
in het dorpje aan de duinen
 
het had iets grotesk
om in de overtreffende trap te beleven
wanneer je van eenvoudige komaf
was gebleven

een lachende maan achter de bomen
keek toe hoe de nacht donker werd
haar in eenzaamheid vergezelde
terwijl ze haar doorzichtige jurk uitdeed
lieflijk lachte naar de schemerlamp
 
om het post-pakketje te bekijken
een tante die ze nooit had gekend
had een blonde kinder-spiegel gestuurd
in een klein doosje zonder postzegel

maar een vriend, die haar niet vergeten was
schreef in de stilte van herinnering
over mystieke vogels die vlogen die nacht
naar een onbestemde horizon
waar ze niemand konden bereiken

met veel meer afscheidsbrieven 
dan zij in dromen had verzonnen
omdat ze hem niet kon vergeten
in het dorpje dicht bij zee.





 

© Jeroen Splinterman. Dit werk blijft te allen tijde eigendom van de auteur. Zonder zijn/haar toestemming mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen.    
Add comment