28 augustus 2017 00:24

 

Bravo

Er waren mensen die hem verweten geen logica te kennen, slechts zijn gevoelens volgend van dag tot dag in de waan van zijn emoties, maar hij was niet anders, hij kon er niets aan doen, nooit zei er iemand ooit:

Bravo!

En toen hij in zijn kist lag, met de billen van zijn ex- vrouw in zijn bevroren gedachten, toen was er een man met een sigaar, die hij de erfenis had geschonken. Hij boog eerbiedig over zijn kist, keek strak in het dode gezicht van de man die geen logica had gekend en fluisterde toen zachtjes met zijn bedroefde stem:

“Bravo!”


© Jeroen Splinterman. Dit werk blijft te allen tijde eigendom van de auteur. Zonder zijn/haar toestemming mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen.    

 

 

Helaas te laat, degene voor wie het bedoeld was hoort het niet meer. 

 

Nee, helaas inderdaad.        

 

 

 

 

 

 

 

 


31 augustus 2017 23:08

Vandaag mag ik liegen

Beste baas,

de laatste boeken zijn verkocht, de sociale hulpverlening bestaat uit loketambtenaren, ik zie een glimlach, maar die is van een hond die op de stoep zit te poepen.

Ik heb niets meer te vertellen, er zijn nieuwe mensen in de straat komen wonen, de herrie behoort tot het verleden, het zijn nu keurige mensen, die er wonen.

Een schrijver mag liegen, ik heb een personage verzonnen die zichzelf speelt, hij heeft de mensen ondergebracht in groepen, en zelf behoort hij tot geen enkele groep.

Er is ook geen vervreemding meer, ik heb de projecties achter mij gelaten. Het heeft nooit iets met mij van doen gehad.

De empathie dwaalt nog steeds van een stadswijk in Amsterdam naar de grote Russische rivieren, het heeft geen vorm weten te vinden, alles bleef aannemelijk in de mist.

Ik heb het karakter zijn eigen schrijver laten worden, en hij is listig te werk gegaan. Hij heeft me de leugens uit handen genomen, niet die van mezelf, maar die van andere mensen.

Ik heb gedaan wat ik kon doen, voor mijn schamele salaris en de eerzucht van de dichters.
Mijn lichaam is versleten, ik kan niet meer op mijn rug zwemmen, de kat moet zijn eigen bak verschonen. Mijn buurvrouw verzorgd de kamerplanten.

Beste baas, ik ga nu naar bed, met jouw knappe vrouw, want jij bent overleden tijdens de avondwandeling, een jaar geleden.


Jeroen Splinterman




 

© Jeroen Splinterman. Dit werk blijft te allen tijde eigendom van de auteur. Zonder zijn/haar toestemming mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen.    

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 19 maart 2016 01:54

 

Korst

Wat moet ik zeggen over liefde
nu zich in de nacht een korst vormt
over de wonde die jij in mijn hart sloeg
die avond toen je thuiskwam van de kroeg

en is het een helpende korst
waaronder de wonde rust krijgt
om in ouderdom te genezen
nu je bent opgenomen in een gekkenhuis

waar de poppen aan het dansen zijn
en muizen scrabbelen op tafeltjes
groot genoeg voor een tennisles

wat moet ik vertellen over warmte en genegenheid
nu je de ware toedracht niet kent
omdat je niet van spelletjes houdt
en door het krabben de korst is verdwenen.






 

© Jeroen Splinterman. Dit werk blijft te allen tijde eigendom van de auteur. Zonder zijn/haar toestemming mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen.
 
 
 
Beklijvende pijnlijke mijmering
met een korstig randje<img src='img/smileys/confused0024.gif' alt='(dunno)' Title='(dunno)'>
   
 
Trieste herinneringen met een open wond die niet wil helen. 
Heel mooi, Jeroen!
 
Verdrietige woorden die mij ontroeren.
mooi geschreven Jeroen.
 
Mooi!
Het zal misschien wel weer genezen ...
blijf je gedachten van je af schrijven
         
 
 
 
    

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

12 december 2014 18:57


Gedachten
 
 
 
Denken doe ik soms
alsof ze naast me ligt
in een bed, een schip
als een herinnering
 
dan knijp ik mezelf
om ook iets te voelen
van heimwee naar toen
met haar dagen en vragen
 
open ik mijn ogen
om mijn gedachten
beelden te geven
zie ik niets anders
 
dan haar billen
hoor ik haar gillen
die laatste nacht
dat alles anders werd
 
want zij vond 
in mijn bed
een erwt.





 

 

© Jeroen Splinterman. Dit werk blijft te allen tijde eigendom van de auteur. Zonder zijn/haar toestemming mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen.    

 

 

 

;) een erwt :)
Heel graag gelezen.... Voor niets of bijna niets, kunnen wij heel wat wat verdriet over houden.... 
Moderne versie van een gekend sprookje, doet mij denken aan de kruimels na een ontbijt op bed, ze steken als naalden

 

Ja, stokbroodje gegeten ;)

 

Hihi        

 

 

 

 

 

 


 

6 oktober 2016 00:15

 

Het vleugellamme huwelijksbootje van het computerreparatiebedrijf

Het vleugellamme huwelijksbootje
van op elkaar aangewezen ouders
was  niet altijd een warm nest

verdriet om er mee om te gaan
gemis aan ondersteuning
mijn levensgeluk verpest

hadden vaak ruzie met elkaar
bijzijn van hun eigen kind
elkaar ooit echt bemind

geheim van eigen hart
is uit liefde geboren
ondanks alle hevige smart
nooit uit het oog verloren


vader is nu dood
verwekker is gegaan

moeder leeft in een andere wereld
waar vleugellamme vogels leven
met hunkeringen naar
het vleugellamme huwelijksbootje
van het computerreparatiebedrijf.


 

© Jeroen Splinterman. Dit werk blijft te allen tijde eigendom van de auteur. Zonder zijn/haar toestemming mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen.
 
 
Zelfs alles wissen helpt hier niet meer, soms loopt ook het computerreparatiebedrijf vast. Ik vind het ontroerend. 
Och, gossie. Dit is toch wel heel triest, maar knap onder woorden gebracht. 

Spijtig te lezen dat je veel hebt gemist
maar zo duidelijk verwoord dat het een
trieste uitwerking naar mij heeft.

Zoals het er nu staat komt het inderdaad nogal hard over, gelukkig is de werkelijkheid in dit geval complexer en is dit maar een momentopname van een belichting op het verhaal, waar mee ik ook wil zeggen dat ik er ook veel mildere en warmere gedichten over heb geschreven.

Bedankt voor jouw reactie         

 
 
 
 
 
 
    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

22 juni 2015 01:41

 


Daghoroscoop

Te oud om gretig te flirten
te jong voor een seksloos bestaan
ik vraag me in alle redelijkheid af
zijn er lekkere wijven op de maan?
 
 
 

© Jeroen Splinterman. Dit werk blijft te allen tijde eigendom van de auteur. Zonder zijn/haar toestemming mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen.    
 
;) even ondoorgrondelijk als een horoscoop voor mij mooi in elkaar gezet Jeroen 
 

Ja idd, bedankt!
Ik denk dat op de maan niets anders te vinden is dan kraters... Het spijt me, maar het is niet anders!

(y) nou dan gaat mijn maanreisje niet door! Ik zet mijn ticket op marktplaats :D
 

Ik moet hard lachen van jouw opmerking. Dankjewel... (waha)         
Add comment