Regen spiegel Verloren tranen, je riep in liefde dauwdruppels, een bijzonder gevoel als geheugen voor de hersenen een vervaging van emoties, eenzaamheid omdat het regende in de spiegel van de nacht in de toen gedroomde werkelijkheid die je droeg een koffer en een kaartje voor de trein toen je 's nachts wegging, verliet je mij omdat je liever bij iemand anders bent in die andere provinciestad waar de rivier het land verliet je hebt me het zwijgen opgelegd, maar ik zou het kunnen verdragen dat deed me goed, in werkelijkheid en dromen, van de dagen die daarna kwamen... © mobar