Droom en schaduw
Misschien, ontheemde vriend
is onze vriendschap nu volwassen
niet meer achterhaald door verleden
en dragelijk in het heden
alsof de tijd ons niet geknecht heeft
met zijn wrede vergankelijkheid
in de spelonken van onze gedachten
waar herinneringen knagen
daar waar droom en schaduw
elkaar genegen ontmoeten
voel ik de eerlijke behoefte
jou opnieuw te begroeten
met alles wat in mij leeft
over wildernis en groen
in wat de natuur ons geeft
door nalatigheid van doen
met de passie en de vreugde
en alles dat in ons deugde
door de eenvoud van die zoen.
Waarschijnlijk, vriend
zijn we samen niet alleen
als droom en schaduw
gaan we samen ergens heen
met alles wat ik in mijn denken voel
over beschavingen en hoger doel
in wat onze vriendschap ons geeft
door alles wat in ons leeft
droom en schaduw, donker licht
krijgen plaats in dit gedicht
is onze vriendschap nu volwassen
gaan we samen ergens heen
in de natuur in wat ons leeft.
Nacht
Donker
ben je nu
als
de maan vannacht verlicht
onuitstaanbaar
stil
verdrietig
zwijgend
als
bloemen van de dood
onaantastbaar
leeg
in onzichtbare letters verlaten
in
een tranendal
waar
de muze niets meer zegt
onbespreekbaar
vreemd
ben
je nu voor jezelf
omdat
niemand je ziet
in
het donker van jouw nacht
nacht
ben je nu als een gitzwart begrip
van
uitgegomde uitroeptekens
onberispelijk als ontsnapping
mogelijkheid tot begrijpen.