Geschreven
Ik denk soms
al weet ik het niet zeker
dat zij die zich het minst vaak
schrijver noemen, meer
te vertellen hebben
dan het erudiete schrijvers gilde
met een dicterend moraal in het vaandel
de weemoedige vreemdelingen
die geen tijd hebben om te schrijven
ze beleven pure poëzie en ademen
het leven, waarover schrijvers
zouden willen schrijven
wanneer ze er de tijd voor hebben
zich kunnen verdiepen in het leven
en het zal mijn eigen pen niet zijn
die woorden herhaalt, van wat ik hen
niet heb verteld, in afstand en stil zwijgen.
Ik denk soms
al weet ik het niet zeker
dat zij die zich het minst vaak
schrijver noemen, meer
te vertellen hebben
dan het erudiete schrijvers gilde
met een dicterend moraal in het vaandel
de weemoedige vreemdelingen
die geen tijd hebben om te schrijven
ze beleven pure poëzie en ademen
het leven, waarover schrijvers
zouden willen schrijven
wanneer ze er de tijd voor hebben
zich kunnen verdiepen in het leven
en het zal mijn eigen pen niet zijn
die woorden herhaalt, van wat ik hen
niet heb verteld, in afstand en stil zwijgen.
Loos
Je bent er altijd als ik wegdroom;
Vanochtend verzon je een nacht
achter het silhouet van een dode boom
je schreef gedichten over de oorlog
doden en gewonden
zo repte jij jouw woorden
die bijna zinloos
onzichtbaar bij me bleven
als ware ik het zelf die persoon
die de laatste zucht uitblies
in armoede en bittere ellende
om die nacht maar niet te dromen
over wat het noodlot voor mij in petto had
zo nodeloos groot was mijn verlangen.
Vanochtend verzon je een nacht
achter het silhouet van een dode boom
je schreef gedichten over de oorlog
doden en gewonden
zo repte jij jouw woorden
die bijna zinloos
onzichtbaar bij me bleven
als ware ik het zelf die persoon
die de laatste zucht uitblies
in armoede en bittere ellende
om die nacht maar niet te dromen
over wat het noodlot voor mij in petto had
zo nodeloos groot was mijn verlangen.