Op gedichtensite Het Blijvertje verschijnt een gedicht van Violette Zandheuvel:
Verdriet
Het komt dikwijls ongelegen
je hebt geen tijd, alles zit tegen
er zit een nare kant aan verdriet
je voelt je zielig en eenzaam
andere mensen hebben het ook
je ziet het aan hun ogen
ze praten er over
maar dat doe jij niet
het gaat morgen wel weer over.
Op gedichtensite Het Blijvertje verschijnt een gedicht van Violette Zandheuvel:
Stappen
De eerste stappen op de maan
die van een kind of van een kleinkind
de eerste stappen die we zelf maakten
we zullen ze niet vergeten
ze lopen als een leidraad door ons leven
en ook onze laatste stappen zijn memorabel
kleine stappen voor onszelf
grote stappen voor
de menselijkheid van de mensheid!
Op gedichtensite Het Blijvertje verschijnt een gedicht van Violette Zandheuvel:
Passe-partout
Tussen twee werelden
de zon, de grond
ben jij mijn passe-partout
een kader rond mijn bovenkant
grond onder mijn voeten
een dak, muren
in groen karton
uitgesneden om te overleven.
Op gedichtensite Het Blijvertje verschijnt een gedicht van Violette Zandheuvel:
29 juni 2015
Verliezen
Het verliezen heeft nu vorm gekregen
je doet niet meer mee, staat aan de kant
het is moeilijk om jezelf te blijven
de tijd maakt wonden ruw
oude littekens etteren opnieuw
er vallen dode vruchten van de boom
je hebt het geprobeerd
geleefd en genoten
maar alles zit tegen
er is geen jas tegen de kou
geen bril tegen de zon
het verstikkende duister
laat geen licht meer toe
en de toekomst moet nog komen
dit is het einde van jouw dromen.
Op gedichtensite Het Blijvertje verschijnt een gedicht van Violette Zandheuvel:
4 maart 2015
Fotocamera
Fotocamera
om de stilte te fotograferen
en het onzegbare
diepste beeld
fotocamera
om de natuur vast te leggen
als zwijgen onverstandig is
in het denken aan verlossing.
Op gedichtensite Het Blijvertje verschijnt een gedicht van Violette Zandheuvel:
Op weg naar de komma
Je valideert gevaarloos over velden en wegen
als een ode aan een verloren tekst
in teder zielsverlangen
een blik in jouw ogen
een zomer vol dromen
onder kleinheid van regen
een ziel niet gelogen
tot wasdom gekomen
in teerhartig zielsverlangen
intiem in zang gevangen
om erotisch te bewegen
vrij in innigheid van heden
niet meer angstig voor ’t dwalen
dankzij alle lands belangen
in dit kwetsbaar zielsverlangen
onderweg in nieuwe verhalen
op weg naar de komma
,
mooi gedicht Violette
helaas gaat dat laatste alleen op voor de 'kleine' verdrietjes, ben ik bang. Mooi, dat wel.
We slikken het weg....toch?