Op gedichtensite Het Blijvertje verschijnt een gedicht van Violette Zandheuvel:

 

Verdriet

Het komt dikwijls ongelegen
je hebt geen tijd, alles zit tegen
er zit een nare kant aan verdriet
je voelt je zielig en eenzaam

andere mensen hebben het ook
je ziet het aan hun ogen
ze praten er over
maar dat doe jij niet

het gaat morgen wel weer over.

 

 

 


 Op gedichtensite Het Blijvertje verschijnt een gedicht van Violette Zandheuvel:

 

 

Stappen

De eerste stappen op de maan
die van een kind of van een kleinkind
de eerste stappen die we zelf maakten

we zullen ze niet vergeten
ze lopen als een leidraad door ons leven
en ook onze laatste stappen zijn memorabel

kleine stappen voor onszelf

grote stappen voor
de menselijkheid van de mensheid!

 


 

 

                                                               Op gedichtensite Het Blijvertje verschijnt een gedicht van Violette Zandheuvel:

 

Passe-partout

Tussen twee werelden
de zon, de grond

ben jij mijn passe-partout

een kader rond mijn bovenkant
grond onder mijn voeten

een dak, muren
in groen karton

uitgesneden om te overleven.

 


 

Op gedichtensite Het Blijvertje verschijnt een gedicht van Violette Zandheuvel:

 

29 juni 2015

 

Verliezen

 

 

Het verliezen heeft nu vorm gekregen

je doet niet meer mee, staat aan de kant

het is moeilijk om jezelf te blijven

 

de tijd maakt wonden ruw

oude littekens etteren opnieuw

er vallen dode vruchten van de boom

 

je hebt het geprobeerd

geleefd en genoten

maar alles zit tegen

 

er is geen jas tegen de kou

geen bril tegen de zon

het verstikkende duister

laat geen licht meer toe

 

en de toekomst moet nog komen

dit is het einde van jouw dromen.

 



 


  

Op gedichtensite Het Blijvertje verschijnt een gedicht van Violette Zandheuvel:

 

4 maart 2015

 

Fotocamera

 

Fotocamera

om de stilte te fotograferen

en het onzegbare

diepste beeld

 

fotocamera

om de natuur vast te leggen

als zwijgen onverstandig is

in het denken aan verlossing.

 

 

 


 Op gedichtensite Het Blijvertje verschijnt een gedicht van Violette Zandheuvel:

 

Op weg naar de komma

Je valideert gevaarloos over velden en wegen
als een ode aan een verloren tekst
in teder zielsverlangen 
een blik in jouw ogen 
een zomer vol dromen 
onder kleinheid van regen 
een ziel niet gelogen 
tot wasdom gekomen 
in teerhartig zielsverlangen 
intiem in zang gevangen 
om erotisch te bewegen 
vrij in innigheid van heden 
niet meer angstig voor ’t dwalen 
dankzij alle lands belangen
in dit kwetsbaar zielsverlangen
onderweg in nieuwe verhalen
op weg naar de komma

,

 

 


 

 

Comments  
was dat maar zo, we houden ons soms maar groot naar buiten toe
mooi gedicht Violette
helaas gaat dat laatste alleen op voor de 'kleine' verdrietjes, ben ik bang. Mooi, dat wel.
We slikken het weg....toch?
Add comment