Model

Je staat voorzichtig model
voor mijn onzekere schaduw

het vileine grauwe spook
dat onder mijn bed slaapt

ik wil niet dat je bij me blijft luisteren
of dat je verdwijnt in het duisteren

schreeuw alsof je een leeuw bent
zwijg als de sneeuw in de bergen

en laat me niet moederziel alleen
sta niet model om me alleen te laten

schemering schildert
mijn verlegen vragenlijst

aan jouw naakte silhouet
tussen de grijze spelonken

er is geen suiker voor de ratten
en de vlinders blijven onbedeeld.

Schrijver: Alex Huppelrat