Papieren zee

Schepen bevaren een papieren zee
wanneer ik je aanbid in mijn gedachten

onder een kobaltblauwe hemel
verwijder ik grijze spiegels

om mezelf weer te zien komen
met die trage mensen pas

ben je me vergeten, vraag ik me af
nu de letters op de golven dansen

zoals ooit
in jouw verlangen

herhaal ik slechts zinnen
zonder werkelijk beginnen.

Schrijver: Violette Zandheuvel