december 1984 1
Wist Bjarne Gosse waar zijn relatie met de zestien jaar oudere aantrekkelijke hospita Emma in zou uitmonden? Het begon meer een meer op een vreemd scenario te lijken. Deze bizarre vrouw had waarschijnlijk een liefdesrelatie met minstens vier mannen tegelijk. En van die vier mannen was Bjarne Gosse de armste, de jongste en volgens zijn vermoedens de minst aantrekkelijke. Als een magneet was hun liefde geweest, de wilde nachten en het liefdespel zo onvergetelijk en verslavend.
Naïef was Bjarne Gosse geweest door zijn jeugdige onwetendheid. Er was steeds vaker een stem in zijn hart die zei dat dit niet door kon gaan.
Bjarne Gosse kon niet weten waar zijn vriendschap met de veranderde Kees in zou gaan uitmonden. Het was begonnen als een beekje, maar geëindigd in een rivier vol emoties, waarna Kees kennelijk een tijd afstand moest nemen, maar Bjarne niet liet weten waarom.
Het was onduidelijk waar de nieuwe vriendschap met de aantrekkelijke Gianluigi naar toe zou gaan. Gianluigi had overduidelijk met Bjarne geflirt. Bjarne vond Gianluigi een grappige man en zijn schoonheid sprak voor hem boekdelen. Maar hij was de ex van zijn beste vriend Peter en dat vond Bjarne een rare gedachte.
Het was onzeker of zijn voortdurende inspanningen voor de herexamens voor de Tuinbouwschool zouden uitmonden in goede cijfers. Bjarne Gosse had de neiging om alles vlak voor het examen er in te stampen, zodat hij het voor de examens wist, maar hij was het dikwijls een paar dagen later alweer vergeten, omdat hij zoveel afleiding had in het avontuur van de creativiteit.
Zowel Peter als Kees hadden Bjarne laten weten om alsjeblieft door te gaan met het schrijven van gedichten omdat zij het vermoeden hadden dat er een onbenut talent in hem school. Bjarne Gosse ondervond dat als een stimulans, hij leerde zich de gewoonte aan om vrijwel iedere dag een nieuw gedicht te schrijven.
Het was compleet onduidelijk waar zijn schrijverij uit eindelijk in zou uitmonden. Misschien kon hij later dichter worden, maar zat de maatschappij daar eigenlijk wel op te wachten.
Opnieuw had Joop van Teil aan Bjarne een excuusbrief gestuurd. Deze keer was het taalgebruik iets makkelijker leesbaar en begreep Bjarne eruit dat Joop echt spijt had van het aandacht vragen aan de jeugdige Bjarne.
Bjarne had nog een oude onbeschreven ansichtkaart van een mondschilderes uit Oost Europa. “Is goed zo!”, schreef hij op de achterkant en hij plakte er een postzegel op.
De stoep lag vol met gevallen herfstbladeren. Onderweg naar de brievenbus moest Bjarne aan Kees denken. Zo verwarrend dat hij niets meer van zich liet horen.
december 1984 3
De jeugdige Bjarne Gosse kwam zijn goede vriend Gerard Vroeg in de Utrechtse kroeg de Nachtraaf tegen. Hij had het nieuws ook gehoord.
De twee enthousiaste jongemannen dronken drie biertjes en gingen toen naar een andere tent in de stad, waar ze tot laat in de nacht bleven hangen om zich te verpozen in de duistere uren.
Gerard vroeg zich af of Bjarne Gosse de Italiaanse Gianluigi goed kende. Bjarne vertelde dat hij ooit een was voor hem had gedraaid zoals hij ook weleens voor Gerard deed.
Toen ze juist van plan waren om weg te gaan kwam de bekende radio deejay Arnold Roodkop de tent binnen. Bjarne groette de beide heren en ging snel naar huis.
De jonge succesvolle kunstenaar Peter Halm had Bjarne Gosse wel eens toegefluisterd dat hij zo zelf fotomodel kon worden, maar dat was in een poging geweest om hem tevergeefs te versieren. Bjarne had er alleen maar om kunnen glimlachen. Bjarne bezat nog niet de helft van de schoonheid van Gianluigi, die met een glimlach in staat was om zowel vrouwen als mannen te laten flauwvallen.
Het was goed dat Gianluigi zijn uiterlijke schoonheid zo goed kon verkopen. Het ging Bjarne Gosse uiteindelijk meer om de innerlijke schoonheid van de mens en die had hij veel meer bij zijn gedichtenvrienden gevonden.
Hij had een bundel toegestuurd gekregen van Esther. Het waren mooie gedichten met een herfstgevoel.
Bjarne had een ansichtkaart van Joop van Teil over het hoofd gezien toe hij ze verzamelde om terug te sturen.
Er stond een afbeelding van een giraffe op de voorkant.
En op de achterkant stond met grote letters.
“En wanneer durf jij je nek uit te steken, Bjarne?”
Bjarne twijfelde geen moment, hij verscheurde de ansichtkaart. Hij las nog een gedicht van Esther en ging toen slapen.
De donkerblonde Bjarne miste de aantrekkelijke Kees toen hij zich naakt omdraaide in zijn slaap. Kees Broodakker had dan wel niet dezelfde schoonheid als Gianluigi, hij was wel leuk om naar te kijken.
Terwijl Bjarne Gosse er van overtuigd was dat de flirtpartij van Gianluigi op geen enkele manier indruk op hem had gemaakt dacht zijn onderbewustzijn daar anders over. Bjarne droomde weer over de duikboot, en toen over een giraffe en toen? Het was een vreemde droom, vol droombeelden en schimmige herinneringen.
Er was een uitnodiging onderweg naar de brievenbus van het herenhuis waar Bjarne een kamer huurde. Een uitnodiging voor een expositie met beeldende werken van de Amsterdamse Alfons Bortano. Het thema van zijn werken was: de mens.
december 1984 4
De enige troost die Maarten W. in de gevangenis had, waren de gedichten van Toon Hermans uit de bundel “Liggen in ‘t gras”, die hij van Jan Boter had gekregen. Bjarne had beloofd om Maarten te bezoeken, maar het was er nog niet van gekomen.
Terwijl de herfst zijn laatste stokpaardjes liet zien met windvlagen en regen en Bjarne in een diepe herfstslaap verkeerde, werd Bjarne Gosse overvallen door een natte droom die door niets anders veroorzaakt kon worden dan door de ontwapenende glimlach van Gianluigi. Een gelukzalige glimlach die op de reclameborden van de stad was te bewonderen.
Nooit zou Bjarne in de gelegenheid komen om de dure kledij te dragen waarvoor zijn Italiaanse vriend reclame maakte. Het kledingmerk waarmee hij furore maakte paste geenszins in zijn bestudeerde budget. Naakt in zijn bed had zijn onderbewustzijn Bjarne wakker geschud en een lozing veroorzaakt. Het was niet het prangende zaad van de liefde geweest, waardoor Bjarne Gosse een vochtige plek tussen zijn benen voelde. Het onderbewuste zaad van de onschuld had zich doen gelden in de rivier die vriendschap voor Bjarne leek. Hij had aan Kees gedacht, maar Gianluigi had hem overvallen met zijn brutale geflirt en ondubbelzinnige opmerkingen over zijn bescheiden lichaamskenmerken. Hij had zelf een beetje moeten lachen, waarbij Bjarne zich ongemakkelijk had gevoeld omdat alles aan zijn schoonheid leek te kloppen. Verheugd was Bjarne wel dat Gianluigi hem ook aantrekkelijk vond. Toch wist hij dat het waarschijnlijk iets tijdelijks was. Er hing imposanter manlijk schoon aan zijn lippen. Hij zou zo weer naar een ander gaan. Gianluigi kon iedereen krijgen met zijn ontwapenende glimlach en dan had Bjarne Gosse het nakijken.
Er was nu ook een reclame voor de televisie met Gianluigi in een uitmuntende hoofdrol. Hij had een natuurlijke flair om dure kleren te dragen, maar in de natte droom van Bjarne Gosse ging hij getooid in zijn geboortekostuum. Als een Italiaanse indiaan in de blote erotiek velden had Gianluigi zijn onderbewustzijn overmeesterd en een lozing veroorzaakt die Bjarne Gosse waarschijnlijk liever ten bate van de bescheiden dichtende Kees Broodakker had gehad.
Waarschijnlijk was Bjarne te verlegen om een fulltime model te worden. Hij werd soms gevraagd door kunstenaars om model te staan voor een biefstuk, een witlof-salade en een fles wijn. Er had weleens een bekende fotograaf aan zijn deur geklopt voor erotische foto’s, maar daar had Bjarne Gosse volmondig nee tegen gezegd. Dure kleren stonden hem niet. Zijn schoonheid was niet zo verfijnd als die van de Italiaanse Gianluigi.
Misschien was het beter geweest wanneer zijn natte droom was veroorzaakt door de liefde die hij voelde voor Kees Broodakker. Dan was de lozing waarachtiger geweest. Nu gaf het Bjarne een leeg gevoel, omdat hij wist dat Gianluigi onbereikbaar was voor de werkelijke liefde. Hij gebruikte mensen voor zijn eigen geluk.
Het had geen zin meer om te proberen de slaap te hervatten. Zijn gedachten hadden hem helder gemaakt, klaar om op te staan. Bjarne Gosse ging naar de badkamer om zijn tanden te poetsen en zijn gezicht te wassen.
In de gang werd Bjarne begroet door Frits, die Emma niet leek te missen. Bjarne gaf hem zijn kattenontbijt en ging naar de brievenbus om de ochtendkrant op te halen. Er lag naast de ochtendkrant ook een brief op de mat. Een brief van Kees Broodakker die hij vliegensvlug openmaakte om met grote nieuwsgierigheid te lezen. Een gedicht. Eindelijk weer een gedicht van Kees.
In de gevangenis vond Maarten troost door het lezen van de gedichten van Toon Hermans. Hij dacht aan Bjarne tijdens het lezen. En hij vroeg zich af of God bestond.
Schrijver: Bjarne Gosse