Gedichten Amsturia 2/34 – 2/44
Ik mis je
Er staat hier een pratende stoel
waar jij ooit in zat
maar de woorden zeggen niet
wat jij te zeggen had.
Violette Z.
Ademhart
Alsjeblieft droom, in mijn droom
leef in mijn hart, in dieper voelen
en blijf bij me, door de nacht
met onvoltooide dromen en vragen
is het een gevoel, diep in onszelf
waarmee we samen waarheid baren.
Anita Dalstraat
Maansverduistering
De maansverduistering
zag ik
het was een deel
van mijn verlangen
naar jouw lichaam
ik zag jouw schaduw
dansen op de maan
we werden verliefd
jij deed mijn hand
langs jouw begeerte strelen.
Mobar Vorstkasteel, Amsturia, Voorjaar 1999.
Po
Het plafond van de woning was wit
in het bed lag een oude vrouw
haar gezicht in een grimas
een masker naast haar hoofd
onder het bed stond
een Middeleeuwse po
gewoon po te zijn
in volledig po verlangen
ze prevelde onzinnigheden
onvolledige zinnen
over maagden en helden
en sprak soms heldhaftig
tegen po onder bed
maar po zei niets terug
ondernam zelfs geen po-ging
stond alleen maar in stilte
als eenzame po onder het bed.
Mobar Vorstkasteel, Amsturia, Voorjaar 1999.
Afscheid van de natuur
Je voelt hier de heimwee
teruggekeerd als droom
tussen wildernis van bomen
je blijft staan aan oevers
in gedachten, het onbevangen kind
loopt met je mee in het vergeten
en het proberen in toekomstgebaren
heeft letters uit het alfabet verloren
blijft alleen nog voelbaar
in zinnen van de wind
die onvoorspelbaar waait
uit boze dromen
tot jouw afscheid gekomen.
Mobar
Het boek van stilte
Hij schreef
in stilte van alleen zijn
zijn verantwoorde woorden
in het eenzame boek van stilte
hij keerde zijn rug naar de tuin
zijn gezicht naar een berg
hij nam afscheid van zijn naasten
keek naar vogels in de lucht
begon als een dwaas te lopen
langs oevers van zijn vlucht
hij kwam door dalen, langs parken
en zocht toevlucht in een bos
totdat hij uiteindelijk besefte
hij moest terug naar zijn geliefde
want zij liet hem niet meer los
.....
hij schreef nog eenmaal
een paar woorden in het boek van stilte
en vroeg haar daarna ten huwelijk
maar zij antwoordde niet
pakte voorzichtig een ganzenveer
doopte die in donkerblauwe inkt
en schreef met sierlijke letters
in het eenzame boek van stilte
'Ik ben blij dat je het eindelijk vraagt.'
Arnold Roodkop
Groningen 1999.
Eiland
Eiland bewoon je
in grootheid van jouw waanzin
eiland behoor je tot planeet
onder wolkenlucht
nabij oceanen
eiland blijf je
in onzekerheid van liefde
en tekort aan empathie
droomschrijver beweer je
met fluisterstem in leegte
het stille duister lonkt
naar jouw bonzend hart.
Jaap Smet, 31 Maart 1999.
Hartenkreet
Er komt geen nieuws meer uit jouw hart
de waarheid van een woord ligt in het gevoel
heeft niets van waarde
in mijn duistere wanen
de eenzaamste nachten
is er geen onschuld
niets wat achter is gebleven
om te bewaren, of koesteren
de doodkoets hobbelt voort
door onbevolkte steden
langs onterechte kritiek
aangenomen in paradoxale waarheid
ik fluister mijn hartenkreet
naar de leegte en de hemel
voor de toekomst en de zon.
Sylvanus Groentelijf
Hunkeren
Lichamelijke vlinders
met onvermijdelijke taak tot rede
vliegen in lichaamsholte
hunkeren tijdloos
voorbij lethargie van ratio
in herinnering
aan gevestigde orde
en overdenkingen trouw
in eigen monoloog:
“Ik hou van jou!”
“Ik hou van jou!”
vlindert het in lentegevoel.
Mobar
Verdwenen
Verdwenen ben je uit mijn leven
die nacht alleen achter de heuvelmaan
je had me liefde kunnen geven
maar jij ging weg uit mijn bestaan
verdwenen zijn ook nu die dromen
waarin jij ontkleed mijn naaktheid zag
er is geen ander voor jouw plaats gekomen
ik leef alleen en pluk de dag.
Ingrid Huiskreng
Nieuwe start
Maan achter de wolkenlucht
jouw hart ligt in mijn ziel
in dit reële droom vertolken
zon boven de hoogste bergen
jouw ziel bezoekt mijn bonzend hart
waarom zal ik het nog verbergen
dit leven verdient een nieuwe start.
Jim Snakker
Tulpenbollen
In jouw brieven zwijgen dromen
taal der liefde,
bij het raam in de keuken
planten nieuwe buren, tulpenbollen,
het huis hiernaast wordt ontruimd
de straat ligt vol met gevallen herfstblad
ik doe nog een poging jouw terug te schrijven
maar als de stilte blijft dromen
zal ik verse tulpenbollen kopen.
Violette Zandheuvel
Samenzijnhart
Dat liefdevolle samenzijnhart
verder, lager, dieper, hoger
in de tussenwegen
op zoek naar meer
vooral in jou
op dreef naar
liefde
liefde van dat samenzijnhart.
Anita Dalstraat
Hart van de nacht
Twee mensen in liefde bijeen
in het hart van de nacht
om te blijven
twee mensen uiteen gedreven
door de tol van het werk
in de nacht
liefde zonder heimwee
in het hart van de nacht
om te krijgen
twee mensen samen
naakt in het bestaan.
Jaap Smet, Amsturia, 4 April 1999.
Gedicht ingezonden: Vandaag
Auteur: Onslow Mekkingtos
Reacties: Geen
Titel: Roes
--- De dwaalgeest van de eenzame snaar
in haar bloemenjurk tijdens een feest in de tuin
waar vruchten aan de bomen hangen
en kikkers zichzelf zijn en blijven
ontmoet de muze haar bruidschat ---
--- voelt het bloed de rivier en het land
proeft de geest het genodigde vocht van druiven
haar hand in jouw hand en de ziel uit de fles ---
--- aangeraakt door wat naakt bestaat
maar niet in de adem van gedachten past
als een vroege wind die waait langs bomenbossen---
--- achter de vleugels van de nachtvogel
waar je bij me bent in mijn gedachten
opperhoofd van onze dwaalzielen---
--- nuchtere krent van de onraad spiegel --
Gedicht ingezonden: Vandaag
Auteur: Mobar
Reacties: Geen
Titel: Voorbij de bloei
In onkruidtuinen
van woeste wildernis
was ik een beschaafde
eenzame bloem
tijdens vijf lange jaren
ik hield mij groot
tooide mijn ego
in uitbundige bloei
zo was ik uitverkoren
niet voor niets geboren
na een laatste ontmoeting
overdacht jij jouw leven
nabij bloesemschemeringen
waardoor de avond als een tolk was
en je mijn liefde naar de rivier noemde
het boek des levens kwam voorbij
met witte vlekken op zwart papier
en zakdoeken met bloed
de maan leek een enorme belofte
toen je wist dat je ging sterven
was mijn bloei bij nacht voorbij
jouw gedachten waren nergens
ik proefde dit levenslange afscheid
met mijn meeldraden, mijn naakte adem
onder dromen van de nachtelijke zon
bleef ik als bloem alleen
in dorheid van mijn droge wildernis
was mijn bloei voor altijd voorbij.
...