juli 1984 6
Toen Bjarne de subtiele aquarel had bekeken keek hij naar het uitzicht door de ramen van het hotel-restaurant. Een prachtig uitzicht. De enthousiaste Bjarne zag wat konijnen de natuur volgen bij een duinpoll.
Kees kwam terug van de balie. “En heb je al wat uitgezocht schatje” Bjarne schrok want hij was vanwege het mooie uitzicht helemaal vergeten om op de dinerkaart te kijken. En Kees noemde hem schatje alsof hij onderdeel van een groter geheel was. Een geheimzinnig plan, uitvoerbaar tussen de lakens van een hotelbed. Er trok een rilling over de rug van Bjarne. Kees stoorde zich niet aan zijn zwijgen. Hij voelde aan dat Bjarne onder de indruk was en nam manhaftig de menukaart in zijn handen.
Kees geneerde zich er niet voor om flink met zijn benen de benen van Bjarne aan te raken onder de tafel. Het was duidelijk dat hij aan het voorspel was begonnen. De begeerte en de gretigheid waarmee Kees te werk ging maakten Bjarne Gosse verlegen. Hij dronk de rest van de lekkere koffie op om zich te vermannen.
“Op de graat gebakken griet met asperges, lijkt je dat wat Bjarne?” vroeg Kees terwijl Bjarne al half in dromenland was door de warmte van zijn benen. Hij had nog nooit op de graat gebakken griet gegeten, maar hij zei volmondig “Ja” “Dan bestellen we straks wel het nagerecht schatje.” Het klonk deze keer wel dubbelzinnig, maar van Kees kon hij het hebben. Hij was echt en puur.
Er kwam een slanke blonde vrouw naar de tafel toe gelopen om de bestelling op te nemen.
Kees klonk stoer, hij sprak zelfverzekerd en hij bestelde er ook een fles witte wijn bij. De dame liet even een merkwaardige blik zien toen ze het verlegen gezicht van Bjarne zag.
Een tijdje later kwam ze het eten brengen.
Het was fijn om wat te eten bij dit prachtige uitzicht, samen intiem. Het eten was gewoon lekker en door de wijn begon Bjarne zich wat over zijn verlegenheid heen te zetten. Kees zei niet veel. Bjarne kon wel aan hem zien dat hij glunderde van verliefdheid en waarschijnlijk was dat bij hemzelf niet anders.
Aan de laatste verrukkelijke asperge was Bjarne bezig toen de smoorverliefde Kees Broodakker in het hotel aan de duinen plotseling over poëzie begon. Hij sprak met kennis en inzicht. Hij prees het bijzondere talent van Bjarne en hij moedigde hem aan om vooral door te gaan met schrijven. Hij zou weleens een hele grote kunnen woorden, wat er waren er niet zo veel met zo een veelzijdig talent.
Bjarne vond zijn vleierij eerder amusant dan belerend, Emma zou nooit zo hoffelijk geweest zijn om hem te prijzen nog voor de maaltijd volledig in de maag zat. Opeens moest Kees zelf ook lachen om zijn overdreven gebazel. Het was ontwapenend om hem zo vrolijk te zien. Ze waren verzadigd door de heerlijke maaltijd in het hotel aan de kust. Bjarne kon aan Kees zien dat hij wist dat er niet veel voor nodig was om hem in bed te krijgen. Hij wilde nog even van het uitzicht genieten. In de verte ging de avondzon langzaam in de zee slapen.
juli 1984 7
“Zullen we naar de kamer gaan? “ vroeg Bjarne om het ijs te breken. Ze hadden al besproken dat ze geen dessert zouden nemen. Kees maakte een toestemmend gebaar door met zijn hoofd te knikken. Hij liep voor Bjarne uit.
Ze liepen samen naar de kamer. Kees was weer geheimzinnig stil.
Bjarne Gosse had ook geen zin om iets te zeggen. Ze waren allebei moe van de intensieve uren die ze achter de rug hadden met elkaar op het zonovergoten strand.
Kees deed de deur van de kamer open. Het was een mooie lichte kamer met een uitnodigend tweepersoonsbed van een degelijke kwaliteit.
Kees dook meteen op het bed en gebaarde dat Bjarne daar ook moest komen liggen.
Nog steeds was het stil toen Bjarne naast hem ging liggen. Bjarne keek naar de witte muren van de kamer. Ook hier hing een aquarel van de blonde duinschilder, een heuvellandschap met wilde paarden. Bjarne keek er even naar om te wennen dat hij naast Kees lag.
Kees sloeg zijn armen om Bjarne heen en begon op fluistertoon tegen hem te praten. Hij had iets belangrijks te vertellen.
Een hele levensgeschiedenis kwam voorbij. Bjarne realiseerde zich dat Kees veel langer op dit moment had moeten wachten dan hijzelf, die pas sinds kort verliefd op Kees was geworden. Bjarne was al jaren zijn geliefde Bjarne en dat kon Bjarne opmerken uit de manier waarop Kees vertelde en aan wat hij allemaal aan het vertellen was. Hij sprak langzaam, soms wachtte hij totdat Bjarne iets terug zei.
“Vertel maar verder” zei Bjarne dan. “Ik luister wel.” Hij genoot ervan hoe Kees alles wist te verwoorden. Hij had Bjarne stevig in zijn armen geklemd. Bjarne was nu zijn liefje, het dromerige liefje, waar hij al die jaren naar had gezocht.
Dit was een stukje Kees nog niet eerder door Bjarne ontdekt. Hij bleef rustig verder praten terwijl Bjarne langzaam wegdommelde in een diepe droomslaap. Terwijl Kees nog aan het praten was verkeerde Bjarne inmiddels in diepe slaap.
Die nacht droomde Bjarne over een duikboot, diep in de onderste lagen van de oceaan. Een van de bemanningsleden was Arthur, die hij kende van school. Het was een angstaanjagende levensechte droom. Wat was Arthur van plan? En waarom verscheen hij in de nachtmerrie van Bjarne?
juli 1984 8
De volgende ochtend toen Bjarne Gosse wakker werd in een voor hem vreemd bed van het Hotel in de duinen lag hij nog steeds tussen de armen van Kees Broodakker. Met zomerse kleren aan naast elkaar in slaap gevallen, kreeg de donkerblonde Bjarne het vermoeden dat Kees doorgegaan was met vertellen totdat ze allebei in slaap waren gevallen.
In het hoofd van Bjarne herinnerde dwaze beeltenissen aan zijn verontrustende droom. Waarom steeds die duikboot en waarom steeds die dominante Arthur? Wat deed Arthur in die duikboot?
Bjarne wurmde zich voorzichtig los uit de armen van Kees zonder hem wakker te maken en hij liep naar het raam om de witte gordijnen te openen.
Daar lag Kees in diepe slaap op het tweepersoonsbed van het hotel in de duinen. Bjarne sloop de kamer uit om een ontbijt te gaan halen. Langzaam kwam er in zijn geheugen terug, wat Kees hem allemaal had verteld over zijn door moeilijke omstandigheden geplaagde leven.
Kees Broodakker had Bjarne gevonden, maar hij had hem nog niet veroverd. Zijn verliefdheid kreeg een wending die vertrouwd aanvoelde. Kees had Bjarne veel over zijn gevoelsleven verteld en dat had Bjarne zelfverzekerder gemaakt. Kees had veel onzekerheden gekend waarmee Bjarne ook had geworsteld.
Twee broodjes met kaas en verse sinaasappelsap en warme koffie besloot Bjarne naar de hotelkamer te brengen om de slapende Kees te verrassen. Ze zouden nog een dag op het strand kunnen rondhangen. Het was stralend zomerweer met een aangename temperatuur voor vertier op het strand.
Toen de donkerblonde Bjarne terugkwam op de kamer van het hotel was Kees inmiddels wakker. Hij zag er aantrekkelijk uit zo jong uit de nacht gekomen.
Blij was Kees om Bjarne weer te zien, Gelukkig konden ze samen in de hotelkamer ontbijten.
“Het is prachtig weer Kees, we kunnen weer naar het strand gaan als jij ook tijd hebt.”
“Ja, Bjarne, we hebben nu alle tijd van de wereld”, antwoordde Kees en hij keek Bjarne aan alsof hij zojuist getuige was geweest van een orakel.
Bjarne streelde hem dapper over zijn schouder. Ze keken elkaar aan met veel betekenis en toen kwam eindelijk de eerste kus. De eerste kus in het hotel aan de kust.
Het was een lange verliefde kus van twee mannen die elkaar eindelijk hadden gevonden in wat al een tijdje in de verwachting lag.
En er volgde nog een kus, en nog een kus. Er volgden vele kussen aan de kust. De liefde bloeide op aan zee en nam nieuwe herinneringen met zich mee. Het werd een uitbundige dag aan het strand, deze keer zonder bier, maar met heerlijke sinaasappellimonade. Toen het avond werd gingen ze terug naar Utrecht.
Met een boek vol mooie momenten in het hart namen ze afscheid in de stad.
juli 1984 9
Toen de jeugdige Bjarne Gosse weer in zijn gehuurde kamer was, in het huis van Emma, die van niets wist, besloot hij eindelijk de brief van Gerard Vroeg te gaan lezen. Hij was daar vanwege het romantische liefdesavontuur met Kees Broodakker, nog niet eerder aan toe gekomen.
“Beste Bjarne Gosse,
op het moment van dit schrijven woon ik niet meer thuis in de kleine kamer die ik huurde in de binnenstad van Utrecht. Ik verblijf momenteel in een afkickkliniek, omdat ik verslaafd was geraakt aan de drank en aan softdrugs. Ik kwam de dag niet meer door zonder een flinke borrel ieder uur en ik stak de ene na de andere verslavende pretsigaret op om maar niet te denken aan de waarheid en de werkelijkheid die me tegen stond, met al zijn menselijke falen. Ik zocht een uitweg, een vluchtroute zoals jij zo vaak in jouw gedichten deed, maar ik had het de laatste tijd niet meer onder controle. Er werd geklaagd door de buren omdat ik in het holst van de nacht dronken naar de muziek van David Bowie luisterde of stoned naar de liederen van Billy Joel. Er is een paar keer politie aan de deur geweest en toen wist ik dat er iets moest veranderen. Die brieven die ik je schreef over die monsterlijke prinses en dat verhaal over de eenzame dodo, dat was ook allemaal onder invloed, geen wonder dat je er geen snars van begreep.
Het valt niet mee om hier sober en nuchter te zijn, maar het eten is goed en ik doe lichamelijke oefeningen, zodat mijn spieren sterker en soepeler worden en ik toch een klein beetje high wordt door de dopamine. Het is lastig om niet in mijn eigen bed te slapen, maar in een vreemd en tijdelijk bed.
Ik hoop echt dat jij gaat slagen voor jouw Tuinbouwschool diploma. Je hebt talent, ik vind jouw tekeningen stoer. Je zult het goed doen op de kunstacademie,
Ik zal pas na de zomer terugkeren in Utrecht. Alles wordt door de zorgverzekering vergoed, dus het is op dit moment voor mij ook financieel voordeliger om hier te zijn in deze ontwenningskliniek.
Ik ben echt van plan om mijn leven te veranderen en een nieuw pad in te slaan. Ik wil filosofie gaan studeren. Je weet dat ik graag over het hoe en waarom nadenk.
Ik denk eigenlijk ook vaak aan jou en aan toen je mij spontaan een kus gaf. Heb je het weleens met een man gedaan? Ik bedoel het hele alfabet van a tot z.
Ik denk er over om na de zomer in Amsterdam een woonruimte te zoeken. Het is daar iedere donderdagavond kraakspreekuur. Wellicht is er ergens een ruimte in een pand dat gekraakt is door Amsterdamse krakers. Of anders ga ik weer terug naar Schiedam, waar ik nog altijd ingeschreven sta als woningzoekende.
Ik hoorde dat jij ook van plan bent om naar Amsterdam te gaan. Misschien kunnen we elkaar daar eens ontmoeten.
Tot later Bjarne
Liefs, Gerard Vroeg. “
Al die tijd had Bjarne in de gaten gehad dat Gerard vaak dronk, maar nooit had Bjarne geweten dat het zo erg was dat hij naar een kliniek moest. Misschien omdat hij zelf slecht tegen alcohol kon en meestal niet verder kwam dan drie biertjes.
Bjarne Gosse dacht weer terug aan Kees en die heerlijke tijd samen aan de kust. Wanneer zou hij hem weer zien?
Schrijver: Bjarne Gosse